Επικαιρότητα
Ένα χειμωνιάτικο πρωί σαν σήμερα έφυγε ο Νίκος Ξυλούρης
Σαν σήμερα πριν από 41 χρόνια στις 8 του Φλεβάρη του 1980, ένα χειμωνιάτικο πρωινό, έφυγε η πιο δυνατή φωνή της Κρήτης, της Ελλάδας.
Πρωτόπιασα λύρα 12 χρονών και στα 15 έκανα διασκεδάσεις.
Μετά έπεσα στο επάγγελμα. Ο Μαρκόπουλος και ο Ξαρχάκος
με βοήθησαν να βρω κουράγιο στην αρχή που ήρθα στην Αθήνα,
Βέβαια, εμένα, δεν με πήραν να με κάνουν τραγουδιστή. Ήμουν.
Μου έδωσαν δουλειά. Με αξιοποίησαν. Μου κάνανε καλό αλλά νομίζω, ότι κι εγώ έχω προσφέρει.
Μ’ αρέσει η δουλειά. Είμαι επαγγελματίας. Όλα μπορώ να τα τραγουδήσω.
Στην Κρήτη, όταν χρειαζόταν, έλεγα και ξένα τραγούδια.
Κάποτε τραγούδαγα κι έπαιζα λύρα σ’ ένα κρητικό μαγαζί. Τότε, είχα κάνει επιτυχίες που αγαπιόταν, όχι μόνο στην Κρήτη.
Μου έστελναν γράμματα από την Ε.Ρ.Τ, να πάω να κάνω εκπομπή στο ραδιόφωνο. περισσότερα στη σελίδα μας www.zoipress.gr
Πήγα. Εκεί βρήκα τον μουσικολόγο και ερευνητή της ελληνικής μουσικής παράδοσης, Σίμο Καρά.
– Τι θα πεις, με ρώτησε.
– Την Ανυφαντού, του απάντησα.
– Αυτός ο δίσκος, είναι για να τον βάζεις να γελάς. Εγώ έμεινα.
Είχα μπροστά μου έναν άνθρωπο που κρατάει τη δημοτική μουσική στα χέρια του.
Το τραγούδι που ο Καράς έβρισκε ότι ήταν για γέλια, την Ανυφαντού,
ο Ξαρχάκος και ο Μαρκόπουλος έλεγαν πως είναι ένα από τα καλύτερα κρητικά τραγούδια.
– Να πω ”Τον Αντριωμένο μην τον κλαις”;
– Όχι, δεν τον τραγουδάς καλά.
Μάζεψα τα όργανά μου, κι έφυγα.
Έπαθα σοκ. Κλονίστηκα .Απογοητεύτηκα. Είμαι πολύ πικραμένος.
Κι αν δεν είχα την αγάπη του κόσμου, θα τα παρατούσα και θα ‘φευγα.
Θα πήγαινα στην ησυχία μου. Ήμουν μια χαρά εκεί.
Όσο για τις εταιρείες, τον τραγουδιστή τον έχουν για να τον εκμεταλλεύονται. Να τον ξεζουμίζουν.
Θέλω να τραγουδήσω κι άλλα, καλά τραγούδια με καλό στίχο και από καλούς συνθέτες και μετά, να πάω στην Κρήτη. Να τακτοποιηθώ. Να στεριώσω δηλαδή, όπως ήμουν.
Καθόλου δεν μου αρέσει η ζωή της πρωτεύουσας, αλλά είμαι ευχαριστημένος από την αγάπη που μου έχει ο κόσμος. Αυτό με συγκινεί πολύ. Συγκινούμαι εύκολα.Κλαίω όταν μ’ αρέσει κάτι. Κλαίω και για στεναχώρια.
7 Ιουλίου 1936, γεννήθηκε.
Πηγές:
Περιοδικό Επίκαιρα
Απόσπασμα από την συνέντευξη του 1976 από την Λιάνα Κανέλλη
